Een prachtige weg naar Hell's Gate

Vandaag eerst lekker gedouchet en pas laat op stap. Het weer is toch …..
We besluiten eerst naar Ashton historische stadje om o.a. een paar caches te doen. Het dorpje ademt dezelfde sfeer als eigenlijk al die dorpen van begin 19e eeuw. Mooi ruim en kleurige huizen met veranda’s. Bij de caches zit een Multi en met vallen en opstaan (figuurlijk dan) hebben we een eindcoördinaat die trouwens ook in de hint zit. Zo zien we dat we dus wel een beetje verkeerd zaten. Maar goed, hoe we ook zoeken, geen micro te vinden. Balen dus maar dan maakt een lekkere burger veel goed. Ook een volgende kunnen we niet vinden. We struinen een uur door laag struikgewas met prachtige cactussen (dus het is hier echt normaal warmer) maar vinden niks. We besluiten toch af te reizen naar Hell’s Gate en doen onderweg toch nog in totaal 5 caches. Dus niet slecht.

We rijden door het Fraserdal en aan beide kanten loopt een dubbelspoors spoor. De trein is heel belangrijk geweest voor dit ruime gebied van Canada. De gelukszoekers die gingen voor goud en zilver en tin waren maanden weg en van lieverlee ontstonden dus kleine gehuchtjes met een bar/kroeg en een winkel. Dat is allemaal vanaf 1850. De dorpjes ontstonden gelijk eigenlijk met het leggen van het spoor. Er was eerst het spoor, zodat goederen zoals voedsel en gereedschap aangevoerd kon worden en hout en dierenvellen en goud, zilver en tin afgevoerd konden worden. Men deed het plaatselijke vervoer met paard en wagen. De wegen ontstonden pas in het begin van de 20ste eeuw maar door de barre weersomstandigheden zijn nog steeds belangrijke wegen in de winter afgesloten. Een omweg van 100 km is dan een meevaller! Hoe dan de trein wel kan rijden? Als we dat aan een Canadees vragen is die verbaasd. Natuurlijk rijden de treinen, dan zijn er toch mannen die de sneeuw wegscheppen en er zit toch een schuiver voorop ?! We leggen maar niks uit over vierkante wielen in de herfst in Nederland.

We vinden eind van de middag weer een heerlijke rustige camping en voor het eerst lukt het vuur goed, het brandt als een tierelier op het hout van de campinghouder, echt cederhout. Dus het ruikt ook nog lekker. En we kunnen zelfs wat vlees braden op het vuur en buiten eten. Dat is de eerste keer deze vakantie dat we niet om 7 uur al naar binnen vluchten omdat het zo koud is. Henk slaat wat goed brandhout in, want daarin zit veel verschil van kwaliteit en prijs.

Een heerlijke dag en vooral, het is uren achter elkaar droog gebleven. Zou het dan toch…. Zou het misschien wel….