een beremooie dag

In reisverslagen lezen we vaak poëtisch over de rit over de Icefields Road. Dat zou fantastisch zijn, en verrassend en overweldigend en steeds weer plaatsen voor een wandeling en uitzicht. Nou lezers geloof me, het is inderdaad wat overdreven. Maar het is wel waar.

Vanmorgen stralend blauwe hemel dus toch de tocht over de gletser gemaakt. Magnifiek om te zien, ook de tentoonstelling waarin de werking en smelten van de gletsers uitgelegd worden. Het Icefield Columbia is groot, ca 325 km. Dat is dus ruwweg een stuk van 17 meter in het vierkant. Je moet dat zien als de palm van je hand en dan de gletzers als je vingers. De grote gletser die wij opgaan is ong. 6 km lang naar het ijsveld. En dat is dan de pink van je hand. Het is supertoeristisch maar als je hier bent, mag je het eigenlijk niet missen, met een truck de gletser op. Te grote afstand van een cache, voor kenners hier de link. Er was nog goud te halen.

En uiteraard ……. Vanmorgen even een afslag genomen om een cache op te pikken. Alleen hadden we een probleem, op de plek van de cache was een beer aan het grazen. Eerder ook al 2 langs de weg gezien dus we hebben geduldig meneer beer zijn eten laten eten en pas veel later de cache gezocht. Wel met de ogen half op het bos en extra hard gaan praten. We hebben hem gevonden dus voor ons een bijzondere cache.

Terug naar de route. De zon bleef en we hebben heel wat keren gestopt en gewandeld. En dat betekent bijna altijd op en neer en op en neer. De kuiten van ons protesteren nog steeds en ook mijn rug laat weten niet van deze geintjes te houden dus we proberen het rustiger aan te doen, Maar er is zoveeeeeel moois te zien. Een diepblauw meer, omdat in het gletserwater mineralen zitten die weerkaatsen op de zon. Niet één maar meerdere zodat het ene meer meer blauw is, de ander groen en alle varianten daaromheen.

Op weg naar Fields om een camping te zoeken worden we weer verrast met beren, wat het totaal voor vandaag op 6 maakt! En dat is veel, want anderen zijn al blij als ze er eentje spotten. Misschien zien we toch wat sneller door ervaring? En nog een giga-elk met supergewei. En dat allemaal langs de highway. En natuurlijk een paar soorten eeekhoorntjes. En bloemetjes. Ach wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd….